Çocuğum Okula Başlıyor! (Okul Fobisi)
“Oğlum her sabah farklı bir mazeretle okula gitmek istemiyor.
Dün ayağı ağrıyordu, bugünse başı. Yataktan kalktığı anda ağlamaya ve okula
gitmemek için bahaneler üretmeye başlıyor.”
Anaokulu ve birinci sınıfların okula başlamasıyla ailelerin
hayatında bir çok öncelik değişmekte ve bir çok sorunlar yaşanmaktadır.
Çocukların 1. Sınıfa başlamasıyla tüm ailelerin hayatı yeni bir yörüngeye
taşınır ve evdeki sistem bir kez daha değişir. Bu önemli yaşam olayında sıkıntı
çıkmaması için ailelerin alması gereken bazı önlemler vardır.
BU DÖNEMDE YAŞANABİLECEK SIKINTILAR;
OKUL
FOBİSİ
Okul fobisi kuvvetli bir endişe nedeniyle çocuğun
okula gitmeyi reddetmesi ya da isteksiz görünmesidir. Okul fobisi olan çocuklar bu isteksizliklerini bedensel yakınmalarıyla dile getirir.
Bazen de okul fobisinin başlangıcı daha sinsi olabilir
Okul fobisi birkaç haftayı geçmedikçe normal olarak kabul edilir ve okul fobisi olarak adlandırılmaz.
En çok yaygın olduğu yaş dönemi 5-8 yaşlar arasıdır. İkinci yoğun yaşanan yaş grubu 11-14 yaş grubudur.
OKUL FOBİSİNİN NEDENLERİ ?
Ayrılık EndişesiKendini Yalnız Hissetme
Zarar Verici Davranışlara Maruz Kalma
Okula gitmemenin nedeni başarısızlık korkusu ve sınıf içerisinde aktif olamama endişesi,
Aşırı özen içerisinde büyütülen çocukların anne babaya bağımlı hale gelmesi
Aşırı koruyucu ve baskılı aile tutumları
Anne ve babanın çocukla ilgili sürekli kaygı halinde olması
Aile içinde yaşanan travmatik durumlar, kaza, hastalık, ameliyat, boşanma, maddi sorunlar, kardeş doğumu çocukların yeni ortama girmede güçlük yaşamasına sebep olabilir.
NE
YAPMALI?
Okul öncesinde öğrenciye okul ortamı tanıtılmalı ve
özendirilmeli Okul fobisi ve uyum zorluğu yaşayan çocukların okuldan uzak kalmaması sağlanmalıdır.
Okulda çocuğun okulu evi gibi benimsemesini sağlayıcı bir dizi düzenlemeler yapılabilir
Eğer çocuğunuz sizin de okula gelmenizi isterse kabul edin. Çocuğunuzla kademeli olarak okulda geçirdiğiniz saati azaltın
Okula gitmek istemediği için cezalandırmayın, suçlamayın.
Okula gitmesinin gerekliliği konusunda tüm aile fertleri net bir tavır sergileyin.
Çocuğu okula özendirin ve destekleyin
Okulun önemini basit bir dille açıklayın.
Okula gitmeden önce yapılan uzun vedalaşmalar, uzun süreli bir ayrılık kaygısını tetikleyeceğinden vedalaşmanızı olabildiğince kısa tutun.
Okul ve çocuğun öğretmeni ile işbirliği yapın.
Çocuğunuzla onun yaşadığı duygular hakkında konuşun.
Çocuğunuzun yaşadıklarının gerçek olduğunu kabul edin.
Çocuğunuza öz güven kazandırın, destekleyin ve cesaretlendirin.
Sosyal aktivitelerini geliştirmesini sağlayın.
Ona yapabileceği görev ve sorumluluklar verin. Bunları başardıkça onu taktir edin, övgü ile kendisinden bahsedin.
Verilen görevleri tek başına yapmasını sağlayın.
Çocuğa bu korkunu sadece onun başına gelmediğini, onun yaşında diğer çocukların da bu ya da buna benzer korkular yaşayabileceklerini söylemek daha sağlıklı olacaktır
Aile sorunlarınızı çocuğunuza yansıtmamaya çalışın.
Çocuğunuza karşı aşırı koruyucu ve baskıcı bir tutum sergilemeyin.
Çocuğunuzun tüm gereksinimlerini hemen karşılamayın.
Çocuğunuzu yeni kardeşin doğumuna, taşınmaya vb. olaylara hazırlayın.Çocuk okula gitmek istemese de gitmeye devam ediyorsa ödüllendirilmelidir. Bu ödüller okula uyumunu kolaylaştıracak tarzda olmalıdır.
Aile çabanız sonuçsuz kalırsa birlikte psikolojik destek görün.
0 yorum: